ولایت قندهار افغانستان
قندهار یکی از شهرهای باستانی افغانستان است که همواره با تاریخ ایران زمین پیوند خورده است. این شهر در جنوب غربی افغانستان قرار دارد و با داشتن آب فراوان، خاک مساعد و آب و هوای مطلوب در گذشته از ایستگاههای بین راهی کاروانها بوده و مسافران زیادی را به خود جذب می کرده، در زمان های گذشته، مسافران و کاروانهایی که از ایران به مقصد هندوستان یا بالعکس، قصد سفر داشتند، باید از مسیر قندهار عبور می کردند. به همین دلیل به این شهر دروازه خراسان می گفتند.
قندهار سومین شهر پرجمعیت افغانستان است و اکثر مردم آن به زبان پشتو که یکی از 2 زبان ملی افغان است صحبت می کنند.
نام قندهار یا کندهار را می توان برگرقته از کلمه گندهارا دانست که نام سرزمینی در روزگار باستان در حوزه جنوبی رود کابل بوده است. برخی نیز این نام را برگرفته از گندوتاوا می دانند که نام منطقه ای در رخج ، ساتراپ شرقی هخامنشیان بوده است. نام این ساتراپ در کتیبه های هخامنشی و داریوش بزرگ ذکر شده است.
تاریخچه قندهار
به استناد کاوش های باستان شناسی که توسط پروفسور لوئیس دوپری و دیگران انجام گرفته، قندهار از قدیمی ترین سکونتگاه های بشری است که حدود 5 تا 7 هزار سال قدمت تاریخی دارد. ولایت قندهار به دلیل موقعیت استراتژیک در آسیا که چهارراه کاروان های جنوب آسیا، آسیای مرکزی و خاورمیانه بوده، در طول تاریخ هدف جهانگشایان و امپراتوری های بزرگ بوده است. قندهار قبل از اینکه یکی از ساتراپ های هخامنشی باشد، بخشی از قلمرو مادها بود و در سال 330 قبل از میلاد به تصرف اسکندر درآمد و بعد از مرگ او قلمرو سلوکی شد. بعدها تحت تسلط آشوکا شاهنشاه هندوستان قرار گرفت که ستونی را با دو کتیبه دو زبانه به زبانهای یونانی و آرامی آنجا بنا کرد. در قرن هفتم تحت کنترل اعراب اموی اداره می شد و در دوران اسلامی نیز تحت کنترل سلسله های مختلفی چون طاهریان، صفاریان، سامانیان، غزنویان و ... قرار گرفت. در سده های نهم تا یازدهم هجری قمری این ولایت مورد کشمکش بین گورکانیان هند و صفویان بود. در سال 1747 احمدشاه درانی، بنیانگذار امپراتوری افغانستان کنترل این ولایت را به دست گرفت و شهر قندهار را پایتخت امپراتوری خود اعلام کرد. در دهه 1770 پایتخت امپراتوری توسط پسرش تیمورشاه به کابل منتقل شد. اما این سرزمین همواره مورد حمله و هجوم نیروهای خارجی بود، بین سالهای 1832 تا 1880 دو جنگ بین نیروهای بریتانیایی و افغان انجام گرفت که در آخرین جنگ با نام نبرد میوند، که در نزدیکی قندهار بود نیروهای بریتانیایی شکست خوردند. بعد از آن حدود 100 سال اوضاع سیاسی قندهار آرام بود تا اینکه در اواخر دهه 1970 با حمله شوروی به افغانستان دوباره نا آرامی ها به منطقه برگشت و تا به امروز روی آرامش به خود ندیده است.
جاذبه های گردشگری قندهار
طاق چهل زینه
این جاذبه گردشگری در بخش غربی شهر قندهار بر فراز کوه سرپوزه قرار گرفته که از یک طرف به رودخانه ارغنداب و از طرف دیگر به به منظره باغ ها و مناظر طبیعی مشرف است. این طاق سنگی به دستور ظهیرالدین محمد بایر احداث شد و قدمت آن به سال 953 قمری بازمی گردد.
تپه مندی گک
این تپه باستانی با ارتفاع 31 متر، از تراکم آبادی های پانزده گانه ای ایجاد شده است. قدمت تراکم ها به سه هزار سال قبل از میلاد برمی گردد.
خرقه شریف
خرقه شریف، حرمی مقدس است که در کنار مسجد کاهندار قرار دارد. قسمت بیرونی ساختمان از مرمر سبزپوشیده شده و سطوح کاشیکاری شده و طاق های زیبا با نقره زیباسازی شده اند. این مکان از میراث ملی افغانستان است.
چهل قدم قندهار
این بنا برجی کوچک و تاریخی است که در قله کوه بخش قدیم قندهار قرار دارد. بابور در دیوارهای محوطه بنا داستان فتوحات خود در امپراتوری مغول را به زبان فارسی حکاکی کرده است و سپس مجسمه دو شیر زنجیر شده را در بالای پله های آن برای حفاظت از بنا قرار داد.
حرم بابا ولی
این مکان مذهبی توسط گل آقا شیرازی، فرماندار سابق قندهار برای احترم به یکی از افراد ارجمند قبیله خود ساخته شد که بر روی تپه ای کنار رودخانه ارغنداب ساخته شده و با مرمر و آیینه تزیین شده است.
مسجد عیدگاه
این مسجد یکی از مساجد بزرگ افغانستان است که هزاران نمازگزار را در خود جای می دهد.
ما همیشه از افغانستان تصویر ویرانی و جنگ دیده ایم، اما این کشور، هم زبان، هم فرهنگ و بخشی از گذشته باستانی ایران است. کشوری که با وجود تمام دردها و سختی ها هنوز هم زیبا و پر از جاذبه است.
سوالات و نظرات خود را درباره این مطلب با ما به اشتراک بگذارید
عضویت در خبرنامه شیدرخ تراول
مطالب مرتبط و خواندنی امروز:
آیا می دانید شهرهای سمرقند و بخارا کجا قرار دارند؟
شهر لاهور پاکستان را می شناسید؟
