انتشار : ۲۲ فروردین , ۱۴۰۰
کلیسای مریم مقدس یا کلیسای زور زور یکی از جاذبه های تاریخی استان آذربایجان غربی است که در نزدیکی شهر ماکو و در کنار روستایی به نام بارون قرار گرفته است. کلیای زور زور که در سکوت، خودش را در دهانه دره ای جا کرده، در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است. در ادامه با شیدرخ تراول همراه باشید تا از این عبادتگاه مسیحیان بیشتر بدانید. شما عزیزان سفردوست برای سفر به استان آذربایجان غربی و لذت از آثار تاریخی و طبیعی آن، می توانید با کارشناسان تور شیدرخ تماس بگیرید و خود را برای یک تور به یادماندنی آماده کنید. ما آماده ایم تا با ارائه تمامی خدمات سفر به شما همراهان همیشگی، سفری راحت، ایمن و مقرون به صرفه را برای شما مهیا کنیم. خدماتی همچون رزرو هتل و بلیط، ترانسفر ایمن، لیدر لوکال، بومگردی و رستوران هایی با غذاهای سنتی و... با شیدخ تراول هیچ جا دور نیست...
تور ارزان شیراز شیدرخ
تاریخچه ساخت کلیسای زور زور
کلیسای زور زور توسط اسقف اعظم تادئوس مقدس که زکریا نام داشت ساخته شد و به مرکزی برای تعلیمات دینی، فرهنگی و ادبی تبدیل شد. ماجرای ساخت این کلیسا به زمانی برمیگردد که پاپ که رهبر کاتولیک ها بود تصمیم گرفت به پیشنهاد دین کاتولیک توسط ارامنه را بپذیرد و رهبریت پاپ بر کلیسای ارمنی را بپذیرد به شرط آنکه اروپاییان ارامنه را در جهت به سلطه در آوردن کلیسای ارمنی مساعدت کنند و مردم را متقاعد سازدند تا از کلیسای کاتولیک پیروی کنند.
در آن زمان مقر رهبر کلیسای ارامنه در شهر سیس که در واقع پایتخت سیسیلیه(جنوب ترکیه) بود قرار داشت. بعد از ارائه این پیشنهاد، پادشاه سیسیلیه که هتوم دوم نام داشت جمعی از درباریان او و رهبر کلیسای ارامنه به امید اینکه اروپاییان به آنها کمک کنند، این پیشنهاد را پذیرفتند. این تصمیم باعث ایجاد مخالفت هایی در مراکز مذهبی ارامنه بویژه در داخل خاک ارمنستان شد. جاثلیق آناوارزتسی که عالم بزرگ مسیحی بود هیئت هایی را به دیرهای تادئوس مقدس، بجنی، داتو، گلازور به منظور دریافت حمایت از مراکز مذهبی ارامنه کرد تا اسقف های این مراکز از فرمان های او پیروی کنند اما هیچ کدام از آنها حاضر به همکاری نشدند تا اینکه اسقف دیر قره کلیسا آن را پذیرفت.
او که برادر حاکم ماکو بود با قدرت خود توانست با اجرای فرمان جاثلیق به موفقیت هایی در این زمینه برسد. قره کلیسا در واقع می توانست برای جاثلیق یک پایگاهی خوب به منظور تبلیغ دین کاتولیک باشد. از این رو مبلغان مبلغان مذهبی به این منطقه اعزام شدند تا فعالیتشان را گسترش دهند. اما استقرار آنها در دیر باعث واکنش های شدیدی از سوی ارامنه منطقه مراکز مذهبی مختلف ارامنه ارمنستان شد. در این شرایط اسقف زاکاره یا زکریا که مسئول دیر قره کلیسا بود در سال ١٢٩٨ میلادی شروع به ساخت کلیسایی با عنوان مریم مقدس و همچنین ساختمان هایی بعنوان مرکز مذهبی و علمی کرد. این اقدام مزایایی به دنبال داشت:
*انتقال مبلغان مذهبی از دیر قره کلیسا باعث کاهش تنش ها می شد.
*یک مرکز علمی و مذهبی در جهت اشاعه کاتولیک برای برای آموزش روحانیون تاسیس می شد که این خود مانعی بود در برابر تلاش های گلازور و داتو برای تبلیغ کاتولیک.
ساخت کلیسا در سال ١٣١٤ میلادی به اتمام رسید و مبلغان توانستند در آن مستقر شوند و به دیگران بگویند اروپاییان خواستار کمک به آنها هستند و می توانند در نجات از دست مغولان کمک کنند. البته شرط آنها این بود که بقیه پاپ را بعنوان رهبر کلیسای ارمنی بپذیرند و همچنین با با ادغام کلیسای ارمنی در کلیسای کاتولیک نیز موافقت کنند. چنین وعده های باعث شد تا برخی از روحانیون ارمنی فرمانبری از جاثلیق را بپذیرند از جمله هوانس زور زورتسی که یکی از فارغ التحصیلان دیر گلازور بود. مسئولیت مرکز علمی مذهبی زور زور به وی واگذار شد که این خود باعث ارتقای کیفیت علمی این منطقه گردید.
مدتی بعد مبلغان معروف فرانسیس از اروپا به کمک او شتافتند تا بتوانند باعث رشد و توسعه مرکز شوند. در سال ١٣١٧ میلادی پاپ دستور داد تا میسیونرهای دومینیکن در دیر زور زور مستقر شوند دین کاتولیک در بین ارامنه اشاعه یابد. این مسئله باعث شد میسیونرهای دومینیکن شش مرکز دینی دیگر در مناطق ارمنی نشین آذربایجان تاسیس کنند از جمله در تبریز و مراغه.
این مرکز بعد از فوت هوانس زور زورتسی در سال ١٣٣٨ از رونق افتاد و از آنجا که میسیونرهای دومینیکن به دیر کرنا در نخجوان نقل مکان کردند، دیگر نتوانست بعنوان یک مرکز آموزشی به فعالیت خود ادامه دهد پس به مرکزی مذهبی تبدیل شد و تا اوایل قرن ١٧ میلادی پا برجا ماند اما پس از آن به متروکه ای تبدیل شد.
بنای اولیه کلیسای زور زور در دره بستر رودخانه قره سو قرار داشت که حدود ٥٠ متر بالاتر از سطح دره بود. در سال ١٣٦٦ خورشیدی، پروژه ای تحت عنوان سد مخزنی بارون کلید خورد تا زمین های دشت ماکو را آبرسانی کند. متاسفانه این کلیسا درست در نقطه برپایی دیوار حایل سد قرار داشت که این باعث میشد پس از اتمام کار و آبگیری دریاچه، به زیر آب فرو رود. البته ناگفته نماند که ساختمان کلیسا از قبل خاطر خاکبرداری تونل های انحرافی و رشته انفجارهای ساختمانی، آسیب هایی دیده بود.
مدیریت اجرائی سازمان میراث فرهنگی تصمیم گرفت کلیسا را به مکانی امن منتقل کند تا بیش از دچار آسیب نشود. با این هدف و همچنین با موافقت وزارت نیرو و همکاری شرکت های مهاب قدس و پیماب و سازمان آب و برق منطقه، کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، متخصصین و معماران جمهوری ارمنستان شروع به کار کردند و ساختمان کلیسا را طی مدت ٢٥ روز به یک برآمدگی صخره ای منتقل کردند که تا مکان اصلی ٦٠٠ متر فاصله داشت و ارتفاع آن ١١٠ متر بود. لازم به ذکر است که این عملیات با دقت بسیار بالا انجام شد و سنگ ها درست در جای خود قرار گیرند. پس از پایان عملیات جابه جایی، لوح سنگی نیز بر دیوار کلیسا نصب شد. این کلیسا علاوه بر فهرست یونسکو، در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
فلسفه نامگذاری کلیسای زور زور
از آنجا که ساخت این کلیسا زیر نظر یکی از مشهورترین اسقف ها به نام هوانس زور زورتسی بوده که از سال ١٣٤١ میلادی در آن اقامت داشته، این کلیسا بدین نام شناخته شده است.
سوالات و نظرات خود را درباره این مطلب با ما به اشتراک بگذارید.
عضویت در خبرنامه شیدرخ
