واتساپ
تور شیراز
تور عشایر
تور شکم گردی
تور سالمندان
تور بانوان
سپاه جاویدان,گارد جاویدان,ارتش هخامنشی,سربازان هخامنشی,شیدرخ تراولسپاه جاویدان,گارد جاویدان,ارتش هخامنشی,سربازان هخامنشی,شیدرخ تراول

سپاه جاویدان یا گارد جاویدان


انتشار : ۱۹ دی , ۱۴۰۱


گارد جاویدان،هخامنشیان،داریوش بزرگ، تخت جمشید 

گارد جاویدان هخامنشی نیرویی از سربازان ویژه بودند که دو نقش به عهده داشتند. یکی ایفای نقش بعنوان گارد شاهنشاهی و دیگری بعنوان عضوی از ارتش در جنگ های ایران و یونان. سپاهی ده هزار نفری که هیچ گاه از تعداد آنان کاسته نمی شد و بدین جهت نام جاویدان به آنها نسبت داده شد. در ادامه با شیدرخ تراول همراه باشید تا با این سپاه قدرتمند و منظم بیشتر آشنا شوید.

تور تخت جمشید با شیدرخ تراول 

جهت اطلاع از تورهای تخت جمشید با ما تماس بگیرید 

09174259074

07137300496 

رزرو بلیط و هتل دلخواه خود را از شیدرخ تراول بخواهید.

 

داریوش بزرگ برای اینکه بتواند از سرمین ایران پاسداری کند، نیروی ویژه ای به وجود آورد که سپاه جاویدان نام گرفت. این اقدام بزرگ و بنیادین در سال ٤۶٥ قبل از میلاد صورت گرفت یعنی زمانی که بسیاری از کشورها هنوز ارتشی نداشتند و هنوز از نظم نظامی ناآگاه بودند. به عقیده تاریخ نویسان، سربازان سپاه جاویدان از بین جوانان بلندبالا، نیرومند و خوش سیما برگزیده می شدند. این سربازان طی ۶ ماه آموزش متوالی، دانش و فنون جنگی را فرا می گرفتند ولی مهم تر از همه پرورش اخلاق بود که برای آنان ارزش داشت. مورخین یونانی معتقدند که ارتش ایران در زمان داریوش اول سازمان نوینی پیدا کرد و پادگان های ثابتی در پایتخت های مختلف و مرکزهای کشورهای تابع ایران و قلعه های مرزی ایجاد شد. داریوش علاوه بر اصلاحات در سازمان کشوری ایران، از لحاظ سازمان لشگری و گسترش نیروهای نظامی، کشور را به پنج منطقه نطامی تقسیم کرد و فرماندهی هر منطقه را به یک سپهسالار واگذار کرد.

 

گارد جاویدان هخامنشی دومین نیروی ویژه ارتش جهان

به گفته هرودوت، سربازان گارد جاویدان نخبگانی از ارتش هخامنشی بودند که همیشه در اوج آمادگی نظامی به سر می بردند. تعداد آنها به ده هزار تن می رسید. در زمان هخامنشی، سربازان ارتش را سربازانی از قومیت های مختلف تشکیل داده بودند اما سربازان گارد جاویدان فقط از میان اهالی ساتراپی(استان) های ایرانی انتخاب می شدند. لباس های گارد جاویدان رنگی بود تا زره محافظتی آنها را بپوشاند. آنها در زمینه مهارت های نظامی و جنگی بسیار نمونه بودند و همچنین محافظت و همراهی خاندان سلطنتی هخامنشی را به عهده داشتند. این سربازان مهارت ویژه ای در جنگجویی داشتند. از آنجایی که از آنها در عملیات های ویژه ای استفاده می شود که به تیزهوشی و سرعت عمل خاصی نیاز داشت، بسیار کارآزموده و مدام در حال آموزش های نظامی بودند.

 

 

تور عکاسی شیدرخ

 

نقوش برجسته گارد جاویدان در تخت جمشید

سربازان سپاه جاویدان را می توان در مرکز نگاره های پلکان شرقی آپادانا دید که پشت سر شاه ایستاده اند. این سپاه ده هزار نفری گارد مخصوص شاهنشاهی بودند و اگر فردی از آنها مریض می شد یا می مرد، کس دیگری جای او را می گرفت. افراد این سپاه همگی رزم آزموده، دلیر، چالاک و در تیراندازی و سواری سرآمد همه بودند. آنها لباس چین دار هخامنشی بر تن، کفش سه بند ایرانی بر پا، و نواری پیچیده بر سر داشتند ولی این نوار مانند ایلامی ها در پشت سر آنها گره نمی خورد. نیزه همه این سربازان در پایین به شکل انار بود بهمین دلیل بود که یونانی ها آنها را انار بر یا سیب بر می نامیدند. افراد این سپاه به ده گروه تقسیم می شدند و یک فرمانده به نام هزارپشت داشتند و رئیس کل آنها رئیس کل ارتش ایران بود. این سپاه ده هزار نفری، ارتش کشور را تشکیل نمی داد، بلکه سپاه خاصی بودند که حفاظت از سلطنت را به عهده داشتند. جالب است بدانید که چنین ارتش مخصوصی در تمام ادوار تاریخی ایران وجود داشته است.

فرمانده کل سپاه همیشه در پیش شاه مسئول بود و از افراد خانواده شاه انتخاب می شد. سربازان به صورت ده دهی گروه بندی می شدند و هر گروه هزار نفری به ده گروه صد نفری و هر کدام از آنها به ده گروه صد نفری تقسیم می شدند. البته هر گروه مسئول خاص خود را داشت. تصویر رنگی سپاه جاویدان را می توان بر روی کاشی های لعاب دار کاخ شوش نیز دید.

 

 

پوشش گارد جاویدان

در کتاب تاریخ شاهنشاهی ترجمه دکتر محمد مقدم در مورد سربازان گارد جاویدان نقش شده در آجرهای لعابدار شوش این گونه می نویسد: آنها سرهای برهنه داشته اند و موهایشان را با نوارهای تابیده سبز رنگ می بسته اند و یک لباس پر کار که از گردن تا مچ پای آنان را می پوشانده به تن داشته اند. به گفته پروفسور هاید ماری کخ در کتاب "از زبان داریوش" در رابطه با پوشش لباس گارد جاویدان نظرات جالبی وجود دارد. اینکه گارد جاویدان در برخی نقوش برجسته تخت جمشید کلاهی که از جنس نمد بوده به شکل مستطیل ساده و کوتاه تر از کلاهشان استفاده می کردند. کفش آنها، کفش ساده چرمی نوک تیز بوده و سه بند داشته است و در آن برای بلند نشان دادن قد افراد از پاشنه استفاده می کرده اند.

 

سوالات و نظرات خود را درباره این مطلب با ما به اشتراک بگذارید.

عضویت در خبرنامه شیدرخ

 

مطالب مرتبط و خواندنی:

از اولین سکه طلای جهان چه می دانید؟

مجسمه پنه لوپه، زن غمگین یونانی در تخت جمشید چه می کند؟

آیا از شیوه تدفین هخامنشیان اطلاعی دارید؟

 

 


امتیاز 4.00از 5 (4 رای)